سید ابوالحسن حافظیان (زاده: ۱۲۸۲مشهد - درگذشت: ۲۳ اردیبهشت ۱۳۶۰ مشهد) از نویسندگان و عرفای معاصر شیعه بود.
میر سید علی همدانی
محمد اسماعیل دولابی
محمدرضا الطافی نشاط
وی از کودکی به توسط پدرش که او نیز به عرفان علاقمند بود حسنعلی نخودکی اصفهانی (از عرفای معاصر شیعه و مقیم مشهد) آشنا گردید و در دروس وی حاضر شد. سید موسی زرآبادی و سید مظهر حسین هندی از دیگران استادان وی بودند. سال ها در یکی از حجره های فوقانی صحن عتیق رضوی (صحن انقلاب)- حجره های رو به قبله، در سمت شمال شرقی- به عبادت و ریاضت اشتغال داشت.
او به دلیل بیماری فصول سرد سال را بههند عزیمت می نمود که حاصل آن ترویج و گسترش اسلام در آن سامان و از جمله کشمیر بود. قمر غفار ریاست دانشگاه زبان و ادب فارسی دهلی نو معتقد است که حافظیان در کنار میر سید علی همدانی نقش مؤثری در گسترش اسلام در کشمیر داشته است. وی لوح محفوظ را در تپه «صوفی پوره» واقع در دامنه کوه ترال کشمیر، استخراج کرد.وی که در هند با دختری ایرانی که پدرش استاد دانشگاه بود (پروفسور میرزا علی نقی شریفی از استادان دانشگاه بمبئی و ز نوادگان می رسید علی همدانی) ازدواج کرده و پس از سقوط رضاخان به ایران بازگشت.
عزیزالله عطاردی در کتاب «فرهنگ خراسان» بخش طوس در شرح حال او نوشته است:
میر سید علی همدانی
محمد اسماعیل دولابی
محمدرضا الطافی نشاط
وی از کودکی به توسط پدرش که او نیز به عرفان علاقمند بود حسنعلی نخودکی اصفهانی (از عرفای معاصر شیعه و مقیم مشهد) آشنا گردید و در دروس وی حاضر شد. سید موسی زرآبادی و سید مظهر حسین هندی از دیگران استادان وی بودند. سال ها در یکی از حجره های فوقانی صحن عتیق رضوی (صحن انقلاب)- حجره های رو به قبله، در سمت شمال شرقی- به عبادت و ریاضت اشتغال داشت.
او به دلیل بیماری فصول سرد سال را بههند عزیمت می نمود که حاصل آن ترویج و گسترش اسلام در آن سامان و از جمله کشمیر بود. قمر غفار ریاست دانشگاه زبان و ادب فارسی دهلی نو معتقد است که حافظیان در کنار میر سید علی همدانی نقش مؤثری در گسترش اسلام در کشمیر داشته است. وی لوح محفوظ را در تپه «صوفی پوره» واقع در دامنه کوه ترال کشمیر، استخراج کرد.وی که در هند با دختری ایرانی که پدرش استاد دانشگاه بود (پروفسور میرزا علی نقی شریفی از استادان دانشگاه بمبئی و ز نوادگان می رسید علی همدانی) ازدواج کرده و پس از سقوط رضاخان به ایران بازگشت.
عزیزالله عطاردی در کتاب «فرهنگ خراسان» بخش طوس در شرح حال او نوشته است:
wiki: سید ابوالحسن حافظیان