کلمه جو
صفحه اصلی

اوورتور

فرهنگ معین

(وِ ) [ فر. ] (اِ. ) ۱ - یک قطعه موسیقی که در آغاز اپرا یا نمایش نواخته می شود. ۲ - قطعة توصیفی مستقلی که موضوع یا داستان خاصی را بیان کند.

فرهنگ عمید

قطعه موسیقی که در مقدمۀ اپرا یا آواز دسته جمعی نواخته می شود.

دانشنامه عمومی

پیش نوا یا اُورتور یا اووِرتور (به فرانسوی: Ouverture) قطعه ای سازی است که به عنوان مقدمه برای اپرا، اوراتوریو، باله و سایر آثار دراماتیک یا به عنوان یک قطعهٔ مستقل اجرا می شود و معمولاً شامل نغمه های اصلی آن اثر است. این قطعه در اجراهای نمایشی، زمانی که هنوز پردهٔ نمایش بالا نرفته است، توسط ارکستر اجرا می شود.
بهروز وجدانی (۱۳۷۷)، فرهنگ تفسیری موسیقی، تهران: انتشارات یاسمن، ص. ص۴۲۹، شابک ۹۶۴-۶۶۵۸-۰۳-۲
در موسیقی ایرانی، از اواخر دورهٔ قاجاریه، برای اولین بار توسط درویش خان مقدمه ای به نام پیش درآمد قبل از درآمد اجرا می شود.

دانشنامه آزاد فارسی

اووِرتور (overture)
در موسیقی، قطعۀ آغازگر یک کنسرت یا اپرا، که هم وظیفۀ مستقرکردن و آماده سازی شنوندگان را دارد و هم به رهبر ارکستر و نوازندگان فرصتی می دهد تا به آکوستیک محل اجرای برنامه خو بگیرند. (← پرلود). در قرن ۱۷، استفاده از اوورتور در اپرا آغاز شد؛ اوورتور «ایتالیایی» حاوی دو موومان سریع است که یک موومان آهسته آن دو را از هم جدا می کند، و اوورتور «فرانسوی» یک موومان سریع دارد که بین دو موومان آهسته قرار گرفته است. برخی از اوورتورهای مشهور عبارت اند از اوورتور اگمونت (بتهوون)؛ اوورتور ۱۸۱۲ (چایکوفسکی)؛ اوورتور دون ژوان (موتسارت).


کلمات دیگر: