ایت الکرسی

آیت الکرسی. آیَت ُالکُرسی، نام یک یا چند آیه از قرآن است که به عقیده مسلمانان خواندن آن بسیار ثواب داشته و شخص را از بلایا دور می کند. شیعیان در نماز وحشت آن را می خوانند.
علم الهی: کرسی همان جسم بزرگ کیهانی است که زمین، خورشید و آسمان و نیز سایر اجزای آسمان را در بر می گیرد.
جسم بزرگ کیهانی: کرسی را می توان همان یک جسم و جرم بزرگ کیهانی تصور کرد که تمام اجزایی که در آسمان و زمین است در آن جای می گیرد که از علی بن ابیطالب نقل شده است که آسمان و زمین و تمام موجودات در داخل این کرسی قرار دارند که چهار فرشته به فرمان خدا آن را حمل می کنند.
قدرت و سلطنت الهی: کرسی همان جهان هستی است که این جهان تمام تحت سلطه خدا بوده و هیچ کس از دایره قدرت او خارج نمی شود و بدون اذن او هیچ تغییری ایجاد نمی شود.
عرش: در لغت همان کرسی است که عرش در فارسی به معنی رکن و اساس هر چیز و یا سقف خانه فرموده می شود؛ بنابراین با توجه به این دو تعریف در مورد کرسی و عرش مشخص می شود که کرسی ظاهر و عرش باطن هر چیز را گویند.
طبق اکثریت روایات و احادیث و منابع، آیه ۲۵۵ از سوره بقره قرآن است. هر چند در بعضی روایات آمده است که علاوه بر آیه ۲۵۵، بهتر است آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ سوره بقره هم خوانده شود. همچنین طبق نظر بیشتر مراجع شیعه، در نماز وحشت بهتر است هر سه آیه تلاوت شود.
در متون اسلامی برای «کُرسی» معانی زیر نظر گرفته شده است:
متن آیت الکرسی که آیه ۲۵۵ سوره بقره است و همچنین آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ سوره بقره به قرار زیر است: