در خطر و هلاک افکندن خود را
تغره
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( تغرة ) تغرة.[ ت َ غ ِرْ رَ ] ( ع مص ) در خطر و هلاک افکندن خود را.( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تغریر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و رجوع به تقریر شود.
تغرة.[ ت َ غ ِرْ رَ ] (ع مص ) در خطر و هلاک افکندن خود را.(منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). تغریر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). و رجوع به تقریر شود.
پیشنهاد کاربران
محل تقسیم اب در زمان قدیم یک نهر اب بزرگ را به قسمتهای مختلف تقسیم میکردند ( محلی برای تقسیم اب )
کلمات دیگر: