زوجی
زوجی
فارسی به عربی
عربی به فارسی
شوهري , زوجي , ازدواجي , نکاحي
مترادف و متضاد
دوتایی، زوجی
زوجی، ازدواجی، نکاحی، شوهری
فرهنگ فارسی
زوجیه ماخوذ از تازی منسوب به ازدواج و نکاح .
لغت نامه دهخدا
زوجی. [ زَ / زُو] ( ص نسبی ) منسوب به زوج و منکوح. ( ناظم الاطباء ).
زوجی. [ زَ / زُو ] ( ص نسبی ) زَوجیّه. منسوب به ازدواج و نکاح. ( ناظم الاطباء ). رجوع به دزی ج 1 ص 611 شود.
زوجی. [ زَ / زُو ] ( ص نسبی ) زَوجیّه. منسوب به ازدواج و نکاح. ( ناظم الاطباء ). رجوع به دزی ج 1 ص 611 شود.
زوجی . [ زَ / زُو ] (ص نسبی ) زَوجیّه . منسوب به ازدواج و نکاح . (ناظم الاطباء). رجوع به دزی ج 1 ص 611 شود.
زوجی . [ زَ / زُو] (ص نسبی ) منسوب به زوج و منکوح . (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: