رزمناو

رزم ناو نوعی از ناوهای زره دار است که هزینهٔ ساخت بالا همچون نبردناو دارد، ولی در ساخت آن از قدرت آتش و زره به نفع سرعت بالا کاسته شده است.اولین رزم ناو، اینوینسبل انگلیسی بود که به سال ۱۹۰۷ به آب انداخته شد. در جنگ جهانی دوم، انگلستان، آلمان و ژاپن به ساخت رزم ناو پرداختند و در بسیاری از نبردهای دریایی از این رزم ناوها استفاده کردند. از شروع جنگ جهانی دوم به بعد، دیگر هیچ رزم ناوی ساخته نشد، چراکه نیاز به ساخت هواپیماهای بیشتر، ساخت این ناوها را در اولویت قرار نمی داد.
رزمناو کلاس تیکانداروگو
رزمناو کلاس اسلاوا
در انتهای قرن نوزدهم ناوهای مدرن زره دار قدرت سریع و توانایی بود که به راحتی می توانست مسیرهای تجاری جهانی را تهدید کند. لذا نیروی دریایی انگلستان و آدمیرال فیشر به این فکر افتادند که برای مقابله با این خطر ساخت ناوهای پرسرعت و زره داری را در برنامه قرار دهند.در آن زمان (۱۹۰۲-۱۹۰۴) تفکر غالب نیروی دریایی ساخت رزم ناوهای قدرمند بود، فیشر ایده مسلح سازی نبردناو با توپهای دوازده اینچ (همانند رزم ناوها) را اجرا کرد و به این ترتیب این کلاس از با سه نبردناو کلاس ایوینسبل خلق شد. ساخت آن ها تا ۱۹۰۸ به طول انجامید. سرعت آن ها ۲۵ گره دریایی بود و هر یک هشت توپ دوازده اینچی (در مقایسه ده تا روی رزم ناو دردنات) داشتند. زره بدنه آن ها ۶ تا ۷ اینچ ضخامت داشت (در برابر یازده اینچ زره دردنات). نقش آن ها عملیات شناسایی سنگین و ردگیری گروه ناوهای دشمن بود، سرعت بالای آن ها این اجازه را می داد که از آتش دشمن بگریزد و قدرت بالای توپهای آن در نبرد بر علیه یک رزم ناو درگیر با رزم ناو خودی کارآمد بود. همچین در تعقیب دشمن در حال عقب نشینی کارآمد بود.
رزمناوها به دلیل وزن زیاد بالای ۱۰هزار تن به تعداد کمی در خدمت هستند. رزمناو کلاس تیکانداروگو آمریکا ۲۲ فروند و رزمناو کلاس اسلاوا روسیه ۳ فروند تنها رزمناوها فعلی هستند. حتی "سجونگ کبیر" کره جنوبی و "تیپ۵۵" چین و "زاموالت" آمریکا و "آتاگو" ژاپن بااینکه ناوشکن گفته می شوند ولی عملاً با وزن بالای ۱۰هزار تن در رده رزمناوها هستند.

رَزْمْناو (battleship)
رَزْمْناو
نوعی از کشتی های جنگی بزرگ با عظیم ترین توپ ها و سنگین ترین سلاح ها. در ۱۹۹۱، چهار رزم ناو همچنان در خدمت نیروی دریایی امریکا بود. اما اکنون دیگر همۀ آن ها از رده خارج شده اند. رزمناوهای مدرن اخلاف همان کشتی های جنگی چوبی اند که در قرن های ۱۶ و ۱۷ و ۱۸ اسپانیایی ها، فرانسوی ها، و انگلیسی ها آن ها را می ساختند. ناو سرفرماندهی نلسون با نام اچ ام اس ویکتوری، که در نبرد ترافالگار (۱۸۰۵) به کار رفت، نمونه ای کلاسیک از این نوع است. این کشتی هنوز هم در حوضچۀ خشک پورتسموت انگلستان نگهداری می شود.