هوری ها

هوریانی ها یا هوری ها یا هوریت ها (Hurrians) مردم باستانی شمال میان رودان از کوه های زاگرس تا سوریه بودند، که در هزاره سوم پیش از میلاد در این منطقه ظهور یافتند. اطلاعات بسیار کمی از هوریانی ها نسبت به سایر تمدن های خاور نزدیک در دست می باشد. لیکن این تمدن از مهم ترین و تأثیر گذارترین تمدن های کهن خاور نزدیک می باشد. نام های هندو آریایی سلسله ها و سرکرده های این اقوام هویت هندو آریایی آنان را آشکار می سازد. به نظر می رسد مهاجرین هندو آریایی از شمال شرق این منطقه به آن وارد شده و پس از تضعیف دولت های سامی در سده پانزدهم پیش از میلاد از طریق حکومت میتانی در شمال میانرودان به قدرت سیاسی دست یافتند.
ای.م. دیاکونوف. تاریخ ماد. شابک ‎۹۶۴-۴۴۵-۱۰۶-۶
مرتضی راوندی: تاریخ اجتماعی ایران. (جلد ۱) - ۱۵۹–۱۶۰
http://www.allaboutturkey.com/urartu.htm
تاریخ میان رودان، دانشنامه بریتانیکا
بخشی از خاک ماد در ربع سوم هزارهٔ سوم پیش از میلاد جزو منطقه ای است که منابع کتبی بر آن پرتو افکنده سخن کفته اند. از آثاری که به زبان سومری و اکدی در دست است چنین مستفاد می گردد که در کوهپایه های غربی زاگرس و آنجایی که بعدها مادغربی را تشکیل می داد قبایل هوریان و لولوبیان و کوتیان و قبایل دیگری که با عیلامیان قرابت داشتنذ، زندگی می کردند.
تمدن هوری ها در هزاره سوم در آناتولی شرقی نیز در سایه پادشاهی میتانی وجود داشت و آن ها بزرگ ترین و بانفوذترین ملت پادشاهی میتانی محسوب می شدند. هوری ها عملاً در هزاره دوم ق.م. در همه قسمت های میانرودان باستانی ساکن گشتند و نقش اساسی در تاریخ هیتیان بازی کردند و این سرزمین ها معروف بود به سرزمین هوری ها. با بسط سرزمین شان، هوریان در اواخر قرن ۱۵ پ.م. رقیبی شدند برای بابل و مصر.
هوریان احتمالاً پیش از پیشتر در آسیای مقدم پدیدار شده اند.