ر. ک. نارایان (به انگلیسی: R. K. Narayan) (۲۰۰۱ - ۱۹۰۶) رمان نویس، داستان کوتاه پرداز، ناشر و مقاله نویس هندی بود.
«سوامی و یاران» (۱۹۳۵)
«معلم انگلیسی» (۱۹۴۵)
او که به زلال نویسی با آمیزهٔ کنایه، تغزل، خردنمایی و طنزی دلربا شهیر است، برجسته ترین نویسندهٔ هندی تبار نسل خود بود که بارها تا یک قدمی تصاحب جایزهٔ نوبل پیش رفت. کتاب هایش در باب زندگی شخصیت هایی است غالباً سست نهاد و پست فطرت در شهر کوچک و نیم افسانه ای مالگودی، با شاخصه های شهرهای میسور و بنگلور که سادگی های سنتی زندگی روستایی هند در آنها تحت الشعاع عادات مدرن غربی قرار گرفته است. نارایان خود به مثابه میانجی ای روشنفکر بین شرق و غرب قلمداد می شود. او حامل تفکرات باریک و روانشناسانه است که ریشه در مکتب وایسناویت هندی دارد. به روایت او، دیوسانی، در غایت پلیدی، خود می تواند منشأ ثباتی نو باشد.
راسیپورام کریشنا نارایان، عضو انجمن سلطنتی ادبیات، دهم اکتبر ۱۹۰۶ دیده به دنیا گشود و سیزدهم مه ۲۰۰۱ در سن نود و چهار سالگی چشم از جهان فرو بست.
نارایان، در ایالت جنوبی تامیل نادو چشم به جهان گشود. او به دلیل وحشت از مدرسهٔ اولش، به مدرسهٔ دیگری در مایسور که پدرش مدیر آن بود، رفت و در همانجا ادامهٔ تحصیل داد. سپس در کالج مهاراجای میسور پذیرفته و در سال ۱۹۳۰ فارغ التحصیل شد. سالها روزنامه نگار بود و در شمارهٔ یکشنبه های روزنامهٔ «هندو» مطلب می نوشت و کم کم به یک نویسندهٔ تمام وقت تبدیل شد.
«سوامی و یاران» (۱۹۳۵)
«معلم انگلیسی» (۱۹۴۵)
او که به زلال نویسی با آمیزهٔ کنایه، تغزل، خردنمایی و طنزی دلربا شهیر است، برجسته ترین نویسندهٔ هندی تبار نسل خود بود که بارها تا یک قدمی تصاحب جایزهٔ نوبل پیش رفت. کتاب هایش در باب زندگی شخصیت هایی است غالباً سست نهاد و پست فطرت در شهر کوچک و نیم افسانه ای مالگودی، با شاخصه های شهرهای میسور و بنگلور که سادگی های سنتی زندگی روستایی هند در آنها تحت الشعاع عادات مدرن غربی قرار گرفته است. نارایان خود به مثابه میانجی ای روشنفکر بین شرق و غرب قلمداد می شود. او حامل تفکرات باریک و روانشناسانه است که ریشه در مکتب وایسناویت هندی دارد. به روایت او، دیوسانی، در غایت پلیدی، خود می تواند منشأ ثباتی نو باشد.
راسیپورام کریشنا نارایان، عضو انجمن سلطنتی ادبیات، دهم اکتبر ۱۹۰۶ دیده به دنیا گشود و سیزدهم مه ۲۰۰۱ در سن نود و چهار سالگی چشم از جهان فرو بست.
نارایان، در ایالت جنوبی تامیل نادو چشم به جهان گشود. او به دلیل وحشت از مدرسهٔ اولش، به مدرسهٔ دیگری در مایسور که پدرش مدیر آن بود، رفت و در همانجا ادامهٔ تحصیل داد. سپس در کالج مهاراجای میسور پذیرفته و در سال ۱۹۳۰ فارغ التحصیل شد. سالها روزنامه نگار بود و در شمارهٔ یکشنبه های روزنامهٔ «هندو» مطلب می نوشت و کم کم به یک نویسندهٔ تمام وقت تبدیل شد.
wiki: ر ک نارایان