ذات باوری

ذات باوری یا اصالت جوهر (Essentialism)، از جملهٔ دیدگاه ها و نِگره های فلسفی است.ذات باوری، دیدگاهی فلسفی است که اعلام می کند برخی از ویژگی های یک شیء ضروری، و لازمۀ آن شیء، تغییرناپذیر هستند؛ یعنی شیئی که آن ویژگی ها را نداشته باشد، نمی توان با آن شیء، این همان دانست؛ در مقابل، برخی ویژگی های دیگر قابل تغییرند بدون آنکه شیء عوض شود.همهٔ هستندگان دارای ویژگی یا ویژگی های ذاتی خود هستند. ویژگی یا بنیاد هر چیز سبب می شود که آن چیز همان که هست باشد. در این دیدگاه هیچ چیز بدون ویژگی ذاتی خود نمی تواند وجود دا شته باشد. هرگاه تعریف از چیزی ویژگی یا ویژگی های بنیادین اش را بیان کند در حکم تعریف دقیق، درست و تغییرناپذیر آن چیز خواهد بود.
بابک احمدی، کار روشنفکری، نشر مرکز، ۱۳۷۴.
بدفهمیدن زبان، بحث و استدلال پیرامون زبان شناسی کاربردی جامعه شناسانه و شناختی
^ نام های دیگر: ذات گرایی.
در انگلیسی: (Essentialism) از لفظ رایج (Essence) به معنای «گوهر» و «ماهیت» ساخته شده که ریشه در واژهٔ لاتین متأخر (esse) به معناهای «هستی» و «گوهر» دارد، و (esse) هم از لفظ یونانی (ousia) به معنای «هستی» آمده است.