ژئواستراتژی

ژئواستراتژی به بررسی روابط فی مابین استراتژی و عناصر جغرافیایی می پردازد. عناصر ثابت ژئوپلیتیک (عناصر جغرافیای طبیعی) شالوده ژئواستراتژیک را تشکیل می دهد چرا که عناصر طبیعی تأثیر عمیقی در کاربرد ابزار و امکانات دارد. ابزار و امکانات با توجه به شرایط جغرافیایی انتخاب شده و مورد استفاده قرار می گیرد». مطالعه اهمیت محیط به طور اساسی در ارتباط با درک مسئله، شامل رفاه اقتصادی یا سیاسی نسبت به دیدگاه بین المللی، ژئواستراتژیک خوانده می شود. به عبارت دیگر بسیاری از تحلیل گران در مورد رابطه بین موقعیت، وسعت سرزمینی و قدرت ملی به تعمیم گرایی پرداخته اند. این دانش پژوهانِ «ژئواستراتژیک» ارزش و اعتبار فضا را از لحاظ اقتصادی و سیاسی و نظامی مورد ارزیابی قرار می دهند و در مورد عملکرد روابط بین المللی در ارتباط با رعایت امنیت و مصالح ملی توصیه هایی را ارائه می نمایند.
کشور
سرزمین
جمعیت
جامعه
اقتصاد
سیاست
استراتژی
دکتر پیروز مجتهدزاده از ژئواستراتژیک تعریفی اینچنین ارائه می دهند: «ژئواستراتژیک عبارتست از مطالعه اثر عوامل استراتژیک محیط جغرافیایی منطقه ای و جهانی روی تصمیم گیری های سیاسی حکومت ها و اثر گذاری های متقابل کشورها درابعاد منطقه ای و جهانی، و سیاستهای قدرتی. دکتر عزت الله عزتی نیز ژئواستراتژی را اینچنین تعریف می کنند: «ژئواستراتژی در حقیقت علم کشف روابطی است که بین یک استراتژی و محیط جغرافیایی وجود دارد. تاش دمیرچی در تشریح ژئواستراتژیک می گوید: «موضوع ژئواستراتژیک بررسی عناصر جغرافیایی مبتنی بر استراتژیک و نایل آمدن به نتایج استراتژیک می باشد.»
عناصر ژئواستراتژیک عبارتند از:
موترجیملر نیز در تعریف ژئواستراتژیک می گوید: «ژئواستراتژیک یعنی علم و هنرِ پیوند فعالیت های مبتنی بر فاکتور سیاست، استراتژی، جغرافیا و برخورداری از این پیوند در حرکات استراتژیک نظامی است. دکتر حافظ نیا ژئواستراتژی را علم روابط ژئوپلیتیک با استراتژی دانسته و تأکید شده است که برای طراحی نظامی و شرکت مؤثر در جنگ یا حتی فهم صحیح استراتژی و تاکتیک نظامی، آگاهی از تأثیر عوامل جغرافیایی بر عملیات نظامی ضرورت دارد. بر اساس این رویکرد، ترکیب جغرافیا، مسائل جهانی و عوامل استراتژیک، مناطق جغرافیایی ویژه ای را شکل می دهد که از آن می توان به منطقه ژئواستراتژیک تعبیر نمود.