زئیر

بانگی که شیر از سینه خود بیرون میدهد آواز شتر نر که ترجیع کند و بکشد

زئیر. [ زَ ] ( ع مص ، اِ ) بانگ کردن شیر از سینه خود. ( اقرب الموارد ).بانگ شیر درنده و غریدن وی. ( آنندراج ) :
یکی از جای برجستم چنان شیر بیابانی
زئیری برزدم چون شیر بر روباه درغانی.ای روبهان کلته به خس درخزید هین
کاید ز مرغزار ولایت همی زئیر.سماع مطربان بگرد او درون
زئیر شیر و گرگ پرعوای او.اگر چه هر دو به آواز و بانگ معروفند
زئیر شیر شناسند مردمان ز نباح.|| آواز شتر نر که ترجیع کند و بکشد. ( اقرب الموارد ). || ( ص ) شیر بابانگ و خروش. ( آنندراج ). || در طب : آوازهایی که ازاعضای داخلی بدن در هنگام کار طبیعی و یا عارض شدن بیماری شنیده میشود. ( از قاموس عثمانی ).

غرش شیر.

کینشازا