دماغ سوختن

محنت بسیار کشیدن .

دماغ سوختن. [ دَ / دِ ت َ ] ( مص مرکب ) محنت بسیار کشیدن. ( ناظم الاطباء ) ( غیاث ). دماغ پختن. کنایه است از رنج و محنت بسیار کشیدن ، و به صورت لازم و متعدی هر دو استعمال می شود. ( از آنندراج ) :
به دود آتش ماخولیا دماغ بسوخت
هنوز جهل مصورکه کیمیایی هست.از صحبت صوفی منشان سوخت دماغم
ای باده پرستان ره میخانه کدام است ؟به سینه هر نفسم صدهزار داغ مسوز
برای سوختنم این قدر دماغ مسوز.محض از برای خاطر پروانه های نرم
شب تا صباح شمع نشست و دماغ سوخت.|| فکر بسیار کردن. ( ناظم الاطباء ) ( غیاث ) ( از آنندراج ).