وزارت امور خارجه ایران

وزارت امور خارجه یکی از ۱۸ وزارتخانهٔ دولت ایران است و در کنار شورای عالی امنیت ملی، وظیفهٔ رسیدگی به امور بین المللی کشور را به عهده دارد. در حال حاضر محمدجواد ظریف بعنوان وزیر امور خارجه فعالیت می کند.
منوچهر ظلی (۱۳۵۷)
مختصات: ۳۵°۴۱′۱۵٫۲۲″ شمالی ۵۱°۲۵′۲٫۲۶″ شرقی / ۳۵٫۶۸۷۵۶۱۱°شمالی ۵۱٫۴۱۷۲۹۴۴°شرقی / 35.6875611; 51.4172944
وزارت امور خارجه، اولین وزارتخانه تأسیس شده در ایران است، که در زمان آقامحمدخان قاجار و به منظور برقراری روابط سیاسی با سایر دولت ها، تأسیس شد. در ابتدا آن را سازمان امور خارجی یا دفترخانه غُربا می نامیدند. نخستین فردی که برای تصدی این وزارتخانه گماشته شد، رضاقلی خان منشی الممالک بود، که پیشتر زمام دار وزارت امور داخله بود و به مدت ۱۲ سال سرپرست سازمان امور خارجی شد و بعد از آن، نوبت به معتمدالدوله نشاط رسید. نخستین نظامنامه این وزارتخانه، توسط مؤتمن الملک، تنظیم شد و در سال ۱۲۹۹ هجری قمری، به تصویب شاه وقت رسید. دومین نظامنامه این وزارتخانه، به همت نصرالله مشیرالدوله تدوین شد و در سال ۱۳۱۸ هجری قمری، به امضای مظفرالدین شاه رسید.
نخستین سفارتخانه های خارجی دایر شده در ایران، عبارتند از: سفارت روسیه در سال ۱۸۱۴ برابر با ۱۱۹۲ تأسیس شد. سفارت انگلستان در سال ۱۸۰۰ (میلادی) برابر با ۱۱۷۹ تأسیس شد و امور هلند را نیز تصدی می کرد. سفارت آلمان در سال ۱۸۵۹ (میلادی) برابر با ۱۲۳۸ دائر شد. سفارت اتریش و هنگری در سال ۱۸۷۳ (میلادی) برابر با ۱۲۵۲ تأسیس شد. سفارت اتازونی در سال ۱۸۸۳ (میلادی) برابر با ۱۲۶۱ تأسیس شد. سفارت ایتالیا در سال ۱۸۸۶ (میلادی) برابر با ۱۲۶۴ تأسیس شد. سفارت بلژیک در سال ۱۸۹۰ (میلادی) برابر با ۱۲۶۹ تأسیس شد.