علی حویزی

علی حویزی . [ ع َ ی ِ ح ُ وَ ] (اِخ ) (سید علی خان ...) ابن خلف بن عبدالمطلب بن حیدربن محمدبن فلاح موسوی حسینی مشعشعی حویزی . محدث و مفسر و ادیب و شاعر و از حکام حویزة بوده است . وی در سال 1088 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1 - خیر جلیس و نعم انیس ، که دیوان شعر اوست به زبان عربی . 2 - خیرالمقال فی مدح النبی الکریم و الاَّل . 3 - شرح قصیده اش در ادب و نبوت و امامت ، در چهارمجلد. 4 - النورالمبین فی الحدیث ، در چهار مجلد. (ازمعجم المؤلفین بنقل از هدیةالعارفین ج 1 ص 762. ایضاح المکنون ج 1 ص 440 و سایر صفحات . و فوائدالرضویه ٔ عباس قمی ج 1 ص 290. تذکره ٔ متبحرین ص 487) (از الذریعه ٔ آقابزرگ طهرانی ج 9 ص 755 بنقل از سلافةالعصر ص 545. المخطوطات العربیه ٔ کورکیس عواد ص 19. امل الاَّمل شیخ حر).

علی حویزی . [ ع َ ی ِ ح ُ وَ ] (اِخ ) ابن رضی الدین بن علی بن احمدبن محیی الدین جامعی عاملی حویزی . رجوع به علی جامعی شود.