آن که بر خود کفن افکنده است . کفن پوش
فکنده کفن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فکنده کفن. [ ف َ / ف ِ ک َ دَ / دِ ک َ ف َ ] ( ص مرکب ) آنکه بر خود کفن افکنده است. کفن پوش. || آنکه کفن از خود افکنده باشد. بی کفن :
از هول صور فکر من اندر قیامت اند
گرچه چو اهل صور فکنده کفن نیند.
از هول صور فکر من اندر قیامت اند
گرچه چو اهل صور فکنده کفن نیند.
خاقانی.
کلمات دیگر: