آنکه جامه سپید پوشد سپید پوشان
سپید پوش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سپیدپوش. [ س َ/ س ِ ] ( نف مرکب ) آنکه جامه سپید پوشد: سپید پوشان ؛ سپید جامگان. مبیضه. پیروان ابن مقنع :
وامروز نیستند پشیمان ز فعل بد
فعل بد از پدر بتو مانده ست منتسب
چون بشنوی که مکه گرفته ست فاطمی
بر دلْت ذل ببارد و بر تنْت تاب و تب
اَرجو که زود سخت بفوجی سپیدپوش
کینه کشد خدای ز فوجی سیه سلب.
وامروز نیستند پشیمان ز فعل بد
فعل بد از پدر بتو مانده ست منتسب
چون بشنوی که مکه گرفته ست فاطمی
بر دلْت ذل ببارد و بر تنْت تاب و تب
اَرجو که زود سخت بفوجی سپیدپوش
کینه کشد خدای ز فوجی سیه سلب.
ناصرخسرو ( دیوان چ کتابخانه طهران ص 43 ).
رجوع به سپیدجامگان شود.کلمات دیگر: