خوشبخت خوش ایام
خجسته روز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خجسته روز. [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) خوشبخت. خوش ایام. خوش کام. آنکه بخت و روزش بلند و خجسته است :
خجسته روزا کاندر نبرد سطوت تو
به آب تیغ بیفروخت آذر خرداد.
خجسته روزا کاندر نبرد سطوت تو
به آب تیغ بیفروخت آذر خرداد.
مسعودسعد.
کلمات دیگر: