کلمه جو
صفحه اصلی

رزت

فرهنگ فارسی

گره روبان، گره نواربشکل گل، نوارباریک صاحب مدال

لغت نامه دهخدا

رزت.[ رُ زِ ] ( اِخ ) نام سنگنبشته ای که بخط مصری قدیم در قلعه «سن ژولین » بسال 1799 م. بوسیله سربازان فرانسوی کشف شد. رجوع به ایران باستان ج 1 ص 42 شود.

رزة. [ رَزْ زَ ] ( ع اِ ) زرفین در. ( منتهی الارب ). رزه و زرفین در. ( ناظم الاطباء ). حلقه که بر آستین در باشد. ( فرهنگ جهانگیری ). حلقه آهنی که قفل را بدان بندند. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به رزه شود.

رزت .[ رُ زِ ] (اِخ ) نام سنگنبشته ای که بخط مصری قدیم در قلعه ٔ «سن ژولین » بسال 1799 م . بوسیله ٔ سربازان فرانسوی کشف شد. رجوع به ایران باستان ج 1 ص 42 شود.


دانشنامه عمومی

در گیاه شناسی، یک رزت یک ترتیب دایره ای برگ ها است که در آن تمام برگ ها در ارتفاع مشابهی قرار دارند.
کاسنیان
آناناسیان
سرخس
سرخس شترمرغ
اگرچه رزت معمولاً در نزدیکی خاک قرار می گیرند اما ساختار آن نمونه ای از ساقهٔ اصلاح شده است.
اغلب رزت در گیاهان چندساله شکل می گیرد. برگهای بالایی آن که از بین می روند بقیه برگ ها از گیاه محافظت می کنند. شکل دیگر رزت هنگامی اتفاق می افتد که بخشی که در امتداد ساقه است کوتاه شده، و برگ ها به هم نزدیک تر می شوند. مانند: کاهو، قاصدک و بعضی از گیاهان آب دار. (هنگامی که گیاهانی مانند کاهو خیلی سریع رشد می کنند، ساقه درازتر می شود). در اشکال دیگر، رزت همچنان در پایه گیاه می ماند و ریشه عمودی دارد. (مانند قاصدک)
بخشی از عملکرد حفاظتی رزت در گیاهی مثل قاصدک این است که کندن آن از زمین سخت است؛ برگ ها به راحتی کنده می شوند در حالیکه ریشه عمودی دست نخورده و سالم باقی می ماند.


کلمات دیگر: