سپیدمهره دمیدن

مجازا بمعنی بانگ بر آوردن

سپیدمهره دمیدن. [ س َ / س ِ م ُ رَ / رِ دَ دَ ]( مص مرکب ) مجازاً، بمعنی بانگ برآوردن :
چون ز اشغال خلق درماندی
به ارحنا بلال را خواندی
که شدم سیر ز آدم و عالم
هین سیاها سپیدمهره بدم.