شکافته سر کافته سر کفته سر
رخنه سر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رخنه سر. [ رَ ن َ / ن ِ س َ] ( ص مرکب ) شکافته سر. کافته سر. کفته سر :
قاف از تو رخنه سر شد و عنقا شکسته پر
از زال خرد یک تنه تنها چه خواستی.
کوش که نارسیده سیل از پل رخنه بگذری.
قاف از تو رخنه سر شد و عنقا شکسته پر
از زال خرد یک تنه تنها چه خواستی.
خاقانی.
عمر پلی است رخنه سر، حادثه سیل پل شکن کوش که نارسیده سیل از پل رخنه بگذری.
خاقانی.
کلمات دیگر: