ملازم خدمتگزار خادم
ستانه بوس
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ستانه بوس. [ س َ ن َ / ن ِ ]( نف مرکب ) ملازم. خدمتگزار. خادم. چاکر :
دولت ستانه بوس درت باد تا بکام
صد سال تخم عدل بکاری و بدروی.
دولت ستانه بوس درت باد تا بکام
صد سال تخم عدل بکاری و بدروی.
خاقانی.
کلمات دیگر: