( اسم ) کاج .
زاری و تضرع کردن به درگاه خدا یا بانگ کردن گاو .
زاری و تضرع کردن به درگاه خدا یا بانگ کردن گاو .
ناج
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ناج . [ جِن ْ ] (ع ص ) باد زودرو. (مهذب الاسماء). || بعیر ناج ؛ شتر تیز رونده . ج ، نواجی . (ناظم الاطباء).
ناج. ( اِ ) ناژ. ناجو. ( ناظم الاطباء ). ناژو. رجوع به ناجو شود.
ناج. ( اِخ ) ابن یشکربن عدران قبیله است و اکثر از علماء و روات منسوبند به وی. ( منتهی الارب ذیل نوج ).
ناج. [ جِن ْ ] ( ع ص ) باد زودرو. ( مهذب الاسماء ). || بعیر ناج ؛ شتر تیز رونده. ج ، نواجی. ( ناظم الاطباء ).
نأج. [ ن َءْج ْ ] ( ع مص ) زاری و تضرع کردن به درگاه خدا: نأج نأجاً الی اﷲ؛ صاح و تضرع. ( معجم متن اللغة ). || بانگ کردن گاو. نُؤاج : ناءَج َ الثورُ نأجاً و نُؤاجاً؛ خارَ. ( المنجد ). || به تأخیر افکندن کار را. ( از معجم متن اللغة ). رجوع به نؤوج شود. || به ضعف و سستی و آرامی خوردن. ( ناظم الاطباء ): نأج نأجاً؛ أکل أکلاً ضعیفاً. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ).
ناج. ( اِخ ) ابن یشکربن عدران قبیله است و اکثر از علماء و روات منسوبند به وی. ( منتهی الارب ذیل نوج ).
ناج. [ جِن ْ ] ( ع ص ) باد زودرو. ( مهذب الاسماء ). || بعیر ناج ؛ شتر تیز رونده. ج ، نواجی. ( ناظم الاطباء ).
نأج. [ ن َءْج ْ ] ( ع مص ) زاری و تضرع کردن به درگاه خدا: نأج نأجاً الی اﷲ؛ صاح و تضرع. ( معجم متن اللغة ). || بانگ کردن گاو. نُؤاج : ناءَج َ الثورُ نأجاً و نُؤاجاً؛ خارَ. ( المنجد ). || به تأخیر افکندن کار را. ( از معجم متن اللغة ). رجوع به نؤوج شود. || به ضعف و سستی و آرامی خوردن. ( ناظم الاطباء ): نأج نأجاً؛ أکل أکلاً ضعیفاً. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ).
ناج . (اِ) ناژ. ناجو. (ناظم الاطباء). ناژو. رجوع به ناجو شود.
ناج . (اِخ ) ابن یشکربن عدران قبیله است و اکثر از علماء و روات منسوبند به وی . (منتهی الارب ذیل نوج ).
جدول کلمات
کاج
کلمات دیگر: