کلمه جو
صفحه اصلی

پائین پرستی

فرهنگ فارسی

اطاعت بندگی

لغت نامه دهخدا

پائین پرستی. [ پ َ رَ] ( حامص مرکب ) اطاعت. بندگی. خدمتکاری :
بدرگاه خسرو خرامش کنم
بپائین پرستیش رامش کنم.
نظامی.
روا باشد که با این سحر و نیرنگ
به بی سنگی زنم قاروره بر سنگ
کنم آنگاه با صد زیردستی
کنیزان ترا پائین پرستی.
امیرخسرو دهلوی.

فرهنگ عمید

بندگی، خدمتکاری.


کلمات دیگر: