( مصدر ) دویدن بشتاب رفتن ( تعبیر هندی ).
پا بلند کردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پا بلند کردن. [ ب ُ ل َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دویدن. بشتاب رفتن :
عزم تو پای باد بند کند
باد هرچند پا بلند کند.
عزم تو پای باد بند کند
باد هرچند پا بلند کند.
امیرخسرو.
و این تعبیری هندیست.کلمات دیگر: