هارونیه

هارونیه . [ نی ی َ ](اِخ ) نام طایفه ای از طوائف کرد. (از تاریخ کرد و پیوستگی نژادی و تاریخی او تألیف رشیدیاسمی ص 113).

هارونیه . [ ] (اِخ ) قریه ای است در چهار فرسنگی میانه ٔ جنوب و مشرق ابرقوه . (فارسنامه ٔ ناصری ).

هارونیه . [ نی ی َ ] (اِخ ) از قراء بغداد، در نزدیکی شهر «ابان » در راه خراسان واقعشده ، و در آن پل عجیب البنائی است که به سبب وجود آن به پل هارونیه معروف شده است . (از معجم البلدان ).

هارونیه . [ نی ی َ ] (اِخ ) نام سوری است که بر گرد شهر مرعش بنا شده بود. (از معجم البلدان ).

هارونیه . [ نی ی َ ](اِخ ) دهی است از دهستان صوفیان بخش شبستر شهرستان تبریز، واقع در 23 هزارگزی شمال خاوری شبستر و سه هزارگزی شوسه ٔ جلفا به تبریز. ناحیه ای است واقع در جلگه ، معتدل و دارای 331 تن سکنه ٔ شیعه ٔ ترک زبان است . آب آن از چشمه و محصولات آنجا غلات ، حبوبات ، بادام و زردآلو است و اهالی به کشاورزی و گله داری گذران می کنند. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

هارونیه . [ ی َ ] (اِخ ) شهرکی است نزدیک مرعش ، در ثغور شامی بر گوشه ٔ کوه لُکام این شهر را هارون الرشید در سال 183 هَ . ق . بنا کرده و دارای دو سور و دروازه های آهنین بوده است . رومیان این شهر را خراب کردند وبعدها سیف الدوله غلام خود غرقویه را به آنجا فرستاد و آن را دوباره تعمیر کرد و آبادان ساخت . (از معجم البلدان ). در حدود العالم هارونی ضبط شده است . رجوع به هارونی شود. در شام بر گوشه ٔ کوه لکام ، هارون الرشید کرد. و شهری کوچک است . (مجمل التواریخ و القصص ).