خابران

لغت نامه دهخدا

خابران . [ ب َ ] (اِخ ) ناحیه ای است میان سرخس و ابیورد و موضعی است . (منتهی الارب ). ناحیه و شهری است در خراسان که دارای قرای چند است بین سرخس و ابیورد و ازقرای آن میهنه است که شهری بزرگ بوده و اکنون غالب آن خراب شده . (معجم البلدان ). رجوع به خاوران شود.

خابران. [ ب َ ] ( اِخ ) ناحیه ای است میان سرخس و ابیورد و موضعی است. ( منتهی الارب ). ناحیه و شهری است در خراسان که دارای قرای چند است بین سرخس و ابیورد و ازقرای آن میهنه است که شهری بزرگ بوده و اکنون غالب آن خراب شده. ( معجم البلدان ). رجوع به خاوران شود.

خابران. [ب َ ] ( اِخ ) ناحیتی است در اهواز. ( معجم البلدان ).

خابران . [ب َ ] (اِخ ) ناحیتی است در اهواز. (معجم البلدان ).

کلمات دیگر: