کاد

اسم: کاد (پسر) (عبری)
معنی: نام پسر یعقوب ( ع )

درختی است از تیر. بقولات بارتفاع ۱٠ تا ۱۵ متر که در برمه و سراندیب ( سیلان ) و نواحی خشک بنگال و همچنین در جنگلهای افریقای شرقی روییده میشود . پوست ساق. این درخت تانن فراوان دارد و برنگ قرمز قهوهیی است . گلهای آن سفیدرنگ میوهاش راست و بدون خمیدگی و مسطح و بی کرک است . بمناسبت تانن فراوانی که در پوست درخت است در دباغی از آن استفاده میکنند . از چوب این گیاه ماد. قابضی استخراج میشود بنام کاشو که علاوه بر مصارف صنعتی درتداوی بعنوان قابض و مقوی بکار میرود و در موارد اسهال و حتی خونریزیهای جزوی و رفع بوی دهان نیز استعمال میشود . کاشو بدون بو است ولی طعم آن ابتدا تند و قابض و سپس شیرین و کمی تلخ میشود و بعلاوه بزبان نمیچسبد و بزاق را نیز برنگ قرمز در نمیاورد . از کاشو ماد. قرمز رنگی بنام قرمز کاشو استخراج میکنند که قرمز مایل به تیره است و در نقاشی و رنگرزی مورد استعمال دارد کاد هندی درخت کاد خیرا درخت کاشو کهیر هندی .
نام یکی از دوازده پسر یعقوب از کنیزکی بنام فلهه

کاد.( اِ ) حرص و شره باشد. ( جهانگیری ) ( برهان ). || جایگاه تخت. ( اوبهی ، نسخه خطی متعلق به کتابخانه لغت نامه ). ظاهراً معنی «گاه » در این کتاب به کادداده شده است و بنظر میرسد لغت «کاد» که بین لغت «کلوند» و «کنند» در اوبهی ذکر شده محرف «گاه » باشد.

---

کاد. ( ع ص ) رنجور. ( مهذب الاسماء ). محنت کشیده و سختی دیده در طلب چیزی. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) مشقت و رنج.

---

کاد. ( اِخ ) نام یکی از دوازده پسر یعقوب از کنیزکی بنام فلهه. ( از حبیب السیرچ خیام ج 1 ص 59 ). اولادصلبی او ( کاد ) شش تن بودند و اعقاب ایشان به وقت شماره مذکور چهل و یکهزار و پنجاه مرد مبارز بقلم آمدو مقتدای ایشان یاساف بن اعوائیل بود. ( ایضاً ج 1 ص 76 ). این نام در تاریخ گزیده بصورتهای «حاد» و «هاده »و در تفسیر ابوالفتوح رازی بصورت «جاد» آمده است.