مترادف بزهکار : بزومند، تبه کار، خاطی، خطاکار، عاصی، عصیانگر، گناه کار، مجرم، مذنب، مقصر | صفت بزومند، تبه کار، خاطی، خطاکار، عاصی، عصیانگر، گناه کار، مجرم، مذنب، مقصر
متضاد بزهکار : بی گناه | بی گناه
بزهکار
مترادف بزهکار : بزومند، تبه کار، خاطی، خطاکار، عاصی، عصیانگر، گناه کار، مجرم، مذنب، مقصر | صفت بزومند، تبه کار، خاطی، خطاکار، عاصی، عصیانگر، گناه کار، مجرم، مذنب، مقصر
متضاد بزهکار : بی گناه | بی گناه
فارسی به انگلیسی
misdemeanant or criminal
criminal, convict, delinquent, guilty
فارسی به عربی
مجرم , مذنب
مترادف و متضاد
جانی، مقصر، بزهکار، جنایت کار، خاطی
جانی، گناهکار، بزهکار، جنایت کار، عقربک
گناهکار، بزهکار، عاصی
مقصر، مجرم، گناهکار، مرتکب جنایت یا جنحه، بزهکار
صفت بزومند، تبه‌کار، خاطی، خطاکار، عاصی، عصیانگر، گناهکار، مجرم، مذنب، مقصر ≠ بی‌گناه
فرهنگ فارسی
گناه کار، خطاکار، بزه گروبزه مندوبزومند
( صفت ) گناهکار خطا کار مجرم . بزه کاری ۱- گناهکاری . ۲- عدوان .
ماثوم عاصی .
( صفت ) گناهکار خطا کار مجرم . بزه کاری ۱- گناهکاری . ۲- عدوان .
ماثوم عاصی .
فرهنگ معین
( ~. ) [ په . ] (ص فا. ) گناهکار، مجرم .
لغت نامه دهخدا
بزه کار. [ ب َ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) مأثوم. عاصی. مذنب. بزه مند. آثم. تبه کار. ( یادداشت بخط دهخدا ). گناهکار. مجرم. ( ناظم الاطباء ). گناه کننده را گویند و بعربی اثیم نامند بوزن جسیم. ( مجمع الفرس ). گنه کار. خطاکننده ، و آنرا به عربی اثیم خوانند، و با کاف فارسی هم گفته اند. ( برهان ). ج ، بزه کاران. ( ناظم الاطباء ).
بزه کار. [ ب َ زَ ] ( اِخ ) لقب یزدجرد. ( آنندراج ). پدر بهرام گور را که یزدگرد نام داشت به سبب سوء اعمال بزه کار و بزه گر نام نهادند. ( انجمن آرا ).
بزه کار. [ ب َ زَ ] ( اِخ ) لقب یزدجرد. ( آنندراج ). پدر بهرام گور را که یزدگرد نام داشت به سبب سوء اعمال بزه کار و بزه گر نام نهادند. ( انجمن آرا ).
فرهنگ عمید
۱. گناهکار.
۲. خطاکار.
۲. خطاکار.
دانشنامه عمومی
خطاکار کسی که جرمی را انجام داده
گناهکار
پیشنهاد کاربران
متضاد بزهکار: پارسا
جانی کسی که گناهی را مرتکب شده
کلمات دیگر: