یزدان پرست خدا پرست
یزدان پرستنده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
یزدان پرستنده.[ ی َ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) یزدان پرست. خداپرست. پرستش کننده خدا. ( یادداشت مؤلف ) :
منم گفت یزدان پرستنده شاه
مرا ایزد پاک داد این کلاه.
منم گفت یزدان پرستنده شاه
مرا ایزد پاک داد این کلاه.
فردوسی.
و رجوع به یزدان پرست شود.کلمات دیگر: