برفک

بقعة , دج , صقیع

( اسم ) مرضی در دهان که بعلت حمل. یکنوع قارچ بنام مو کورمیکوز بوجود میاید . علامت آن یکنوع غشائ سفید رنگی است مه مخاط زبان و حلق و گلو را میپوشاند و تولید درد در نواحی حلق و ته دهان میکند و مرض با تب همراه است قلاع .

(بَ فَ ) ( اِ. ) ۱ - ورقة نازکی از برف که در یخچال ها و دستگاه های سرد کننده ایجاد شود. ۲ - نوعی بیماری که علامت آن غشای سفید رنگی است که مخاط زبان و دهان و حلق را می پوشاند، قلاع . ۳ - نقطه های سفید یا نورانی متعدد بر صفحة تلویزیون یا رادار.

برفک. [ ب َ ف َ ] ( اِ مرکب ) قرحه ایست که بدهان پیدا شود و بیشتر در اطفال و آن برنگ سفید است. قلاع. مرضی است در زبان و لب و غیره و بیشتر در کودکان. ریشی است برنگ سپید که بیشتر در دهان اطفال پیدا شود. ( یادداشت مؤلف ). قسمی از ورم دهان که قلاع نیز گویند و همراهی دارد بابروز بثوری که از ماده سرشیری پوشیده شده اند و این بثور موجع و با تب همراه میباشد. ( ناظم الاطباء ). مرضی در دهان که بعلت حمله یک نوع قارچ بنام موکورمیکوز بوجود می آید، علامت آن یک نوع غشاء سفیدرنگی است که مخاط زبان و حلق و گلو را میپوشاند و تولید درد در نواحی حلق و ته دهان میکند و مرض با تب همراه است. ( از فرهنگ فارسی معین ).

نوعی بیماری عفونی که عوارض آن ایجاد جوشش های سفید و زخم در دهان و حلق است و بیشتر در شیرخواران بروز می کند.

{clutter} [علوم نظامی] آنچه در نتیجۀ بازتاب امواج از اجسامی غیر از هدف بر روی صفحۀ رادار ظاهر شود

مرضی دراطفال با با دانه ها و جوشهای سفید