ادکن

تیره رنگ، تیره گون، مایل بسیاهی، آنچه که رنگش مایل بسیاهی باشد
( صفت ) تیره گون دودگون خاکستر رنگ خاک رنگ مایل به سیاهی نیلگون اغبر . یا خز ادکن . قره خز خزنیلگون خز بسیار نرم و تیره .

(اَ کَ ) [ ع . ] (ص . ) تیره گون ، خاکستری رنگ .

ادکن. [ اَ ک َ ] ( ع ص ) تیره گون. ( دستوراللغه ). دودگون. ( زمخشری ). خاکستررنگ. ( زمخشری ). خاک رنگ. ( مؤید الفضلاء ). مایل بسیاهی. ( منتهی الارب ). رنگی که بسیاهی مائل باشد. ( غیاث اللغات ). که بسیاهی زند. نیلگون. ( محمودبن عمر ربنجنی ). اغبر :
از جور هفت پرده ازرق به اشک لعل
طوفان بهفت رقعه ادکن درآورم.یکی رقاص را مانی که سربالش بود احمر
یکی دیوانه را مانی که مندیلش بود ادکن.- خزّ ادکن ؛ قره خز. خز نیلگون. ( مهذب الاسماء ) :
نمی یاری ز نادانی فکندن
گلیم خر بوعده خزّ ادکن.چون نبود نرم دلت سود ندارد
با دل چون سنگ پیرهن خز ادکن.دشت از تو کشید مفرش وشی
چرخ از تو خزید در خز ادکن.- مثل خز ادکن ؛ بس نرم. بس تیره :
ز روی بادیه برخاست گردی
که گیتی کرد همچون خزّ ادکن.هامون گردد چو چادر وشی سبز
گردون گردد چون مطرد خز ادکن.روز خوش می خور و شب خوش ببر اندر کش
دلبر خوشی و نرمی چو خز ادکن.سخن حجت بشنو که همی بافد
نرم وباقیمت و نیکو چو خز ادکن.

مایل به سیاه، تیره رنگ.