دست افتادن. [ دَ اُ دَ ] ( مص مرکب ) یافته شدن و میسر گشتن. ( ناظم الاطباء ). بدست افتادن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). || آموختن. || دریافتن و یافتن. ( ناظم الاطباء ).
