دست خائیدن

دست خاییدن گزیدن دست به دندان

دست خائیدن. [ دَ دَ ] ( مص مرکب ) دست خاییدن. گزیدن دست به دندان. رجوع به دست خاییدن شود.

دست خاییدن. [ دَ دَ ] ( مص مرکب ) دست گزیدن. به دندان گرفتن دست به علامت حسرت و پشیمانی. اظهار پشیمانی کردن. ( دهار ) :
دست خائی بعد ازآن تو کای دریغ
این چنین ماهی بد اندر زیر میغ.همه نخلبندان بخایند دست
ز حیرت که نخلی چنین کس نبست.همچنین مرد جاهل سرمست
روز درماندگی بخاید دست.اگر این شکر ببینند محدثان شیرین
همه دستها بخایند چو نیشکر به دندان.کسی کو آزمود آنگاه پیوست
نباید بعد از آن خاییدنش دست.