ناراحت غمناک غصه دار
خلیده روان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خلیده روان. [ خ َ دَ / دِ رَ ] ( ص مرکب ) ناراحت. غمناک. غصه دار :
چنین دادپاسخ که ای پهلوان
ز گشتاسبم من خلیده روان.
که از من نباشی خلیده روان.
که امروز چون گشت بر پهلوان.
چنین دادپاسخ که ای پهلوان
ز گشتاسبم من خلیده روان.
فردوسی.
به پیروزگر بر تو ای پهلوان که از من نباشی خلیده روان.
فردوسی.
زواره بیامد خلیده روان که امروز چون گشت بر پهلوان.
فردوسی.
کلمات دیگر: