<div class="boxBd">سنگ سای. [ س َ ] ( نف مرکب ) سنگ ساینده : <br>گهی جانور بُد رونده ز جای <br>بسینه زمین در بتن سنگسای.<div class="au">اسدی.</div>زهر بقعه شدندی سنگ سایان <br>بماندندی در او انگشت خایان.<div class="au">نظامی.</div></div>

سنگ سای. [ س َ ] ( نف مرکب ) سنگ ساینده : گهی جانور بُد رونده ز جای بسینه زمین در بتن سنگسای. اسدی. زهر بقعه شدندی سنگ سایان بماندندی در او انگشت خایان. نظامی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">سنگ ساینده</div>

سنگ سای

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا