( حکمت آرا ) زیب و زینت دهنده حکمت
حکمت ارا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( حکمت آرا ) حکمت آرا. [ ح ِ م َ ] ( نف مرکب ) آراینده حکمت. زیب و زینت دهنده حکمت :
حکمت آرایان روشن رای را عقل صحیح
جز بدین درگاه ننماید صراط مستقیم.
حکمت آرایان روشن رای را عقل صحیح
جز بدین درگاه ننماید صراط مستقیم.
سوزنی.
کلمات دیگر: