ابوالحسن ماوردی

ابوالحسن ماوردی (۳۶۴ تا ۴۵۰ ه‍.ق / ۹۷۴ تا ۱۰۵۷ میلادی) فقیه اهل سنت در دوره آل بویه و اوایل سلجوقیان بود و در بغداد می زیست. وی ارتباط نزدیکی با خلافت عباسی داشت و آثار مهمی در تبیین فقه اهل سنت و بخصوص فقه سیاسی خلافت نگاشت که مهمترین آن الاحکام السلطانیه می باشد. ماوردی می کوشد از مشروعیت خلافت عباسی دفاع کند و چارچوب حقوقی آن را در شرایط سیاسی زمانه خود تدوین کند.

ابوالحسن علی بن محمد ماوَردی (۳۶۴ - ۴۵۰ هـ / ۹۷۴ - ۱۰۵۸ م) قاضی، فقیه، حافظ، عالم مسلمان شافعی.
• «دانش جو نباید به همان دانشی که در دست دارد، قانع باشد؛ زیرا که قناعت در آن باعث زهد می گردد و زهدِ علمی برابر است با ترکِ علم، و ترکِ علم همان نادانی است.»از ادب الدنیا والدین، ص ۱۲۵