دست بوس

دست بوسنده، کسی که دست دیگری راببوسد
۱ - ( صفت ) آنکه دست دیگری را بوسد . ۲ - دستبوسی : [[ باحر از دولت دستبوس همایون مستسعد گشت . ]] ( ظفر نامه یزدی ج ۲ ص ۴۱۲ )
بوسه دست بوسه که کسی بر دست دیگری دهد .

دستبوس. [ دَ ] ( اِ مرکب ) بوسه دست. بوسه که کسی بر دست دیگری دهد. || ( اِمص مرکب ) دستبوسی. تقبیل دست و بوسه زدن بر دست. ( ناظم الاطباء ). عمل بوسیدن کسی دست دیگری را : حضرت خلافت را شرم آمد و عاطفت فرمود... و رتبت دست بوس ارزانی داشت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 31 ).
ز روزگار خوش است این همه جز آنکه لئیم
ز دستبوس خداوند روزگار جداست.اگر بخدمت دست تو دررسد لب من
ز دستبوس تو یا رب چه دستگاه نهم.این چرخ نازیبالقب از دستبوست کرده لب
شیرین تر از اشک طرب از چشم بینا ریخته.چون امیر بدرالدوله... به خدمت دستبوس اعلی... پیوندد. ( منشآت خاقانی چ دانشگاه ص 268 ). اصغرالخدم... به خدمت دستبوس اعلی نیازمندتر از آن است که... ( منشآت خاقانی ص 149 ). بنده مجروح سینه... بر خاک نقش أنا العبد می نویسد و به دستبوس عالی... آرزومند میباشد. ( منشآت خاقانی ص 52 ).
جهاندار در وقت آن دستبوس
ببخشیدشان چند خروار کوس.به عزم دستبوسش قاف تا قاف
کمر بسته کله داران اطراف.شرف دستبوس مبارک حاصل کردند. ( المضاف الی بدایع الازمان ص 41 ). شرف دستبوس یافت و خدمات و پیش کشیها که برده بود عرض داد. ( المضاف الی بدایع الازمان ص 50 ).
تا خدمت وداع کند حضرت ترا
آمد به درگه تو بر امید دستبوس.دستبوسش چون رسید از پادشاه
برگزیند بوس پا باشد گناه.اگر بر دستبوس او نباشد اوحدی دستت
ز پایش بوسه ای بستان که کار از کار برخیزد.- دستبوس کردن ؛ عمل بوسیدن دست انجام دادن : پیش آمد و دستبوس کرده و پیش تخت بنشاندش. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 43 ).
بخلوت کند شاه را دستبوس
ز تشنیع برنارد آوای کوس.به گرد پای سمندش نمیرسد مشتاق
که دستبوس کنم تا بدان دهن چه رسد.عالم چو پای بر سر افلاک می نهد
گو جاهلش مکن بهمه عمر دستبوس. || تشرف بخدمت. زیارت. دیدار :
چنانکه گفت و زبان داد و شاد کرد مرا
به دستبوس سپهدار خسرو ایران.او را دل دهی کرد و بخدمت آورد بمصلی ترجی دست بوس یافت. ( تاریخ طبرستان ).

۱. کسی که دست دیگری را ببوسد.
۲. (اسم مصدر ) دست بوسی: به عزم دست بوسش قاف تا قاف / کمر بسته کله داران اطراف (نظامی۲: ۲۴۳ ).

معنی ضرب المثل -> دست بوس
عرض ادب و سلام خدمت کسی گفتن.