فاضل شربیانی

شیخ محمد بن فضلعلی بن عبدالرحمان بن فضلعلی مشهور به فاضل شربیانی از مراجع امامیه بود که مرجعیت را پس از میرزای شیرازی بر عهده داشت. پسوند شربیانی وی را به یک شهر کوچک از توابع شهرستان سراب در آذر بایجان به نام شربیان می رساند که هم اکنون شهر را به نام وی گذاشته اند که در محل ورودی شهر مجسمه ای از وی نصب کرده اند
سید علی قاضی
میرزا حسین فقیه سبزواری
عباسقلی رضوی
سید حسن اصفهانی
سید یونس اردبیلی
شیخ محمد ولی
فاضل شربیانی در صبحگاه روز جمعه ۱۸ رمضان سال ۱۲۴۸ ه‍.ق (و همچنین گفته شده است در سال ۱۲۴۸ یا ۱۲۴۵ ه‍. ق) در شهر شربیان از توابع آذربایجان شرقی متولد و خواندن قرآن و کتابت و صرف و نحو و منطق و معانی و بیان و مقدمات علوم اسلامی را در زادگاه خود آموخت.
وی سپس برای ادامه تحصیل به تبریز منتقل و فقه و اصول را نزد علمایی چون میرزا مهدی آقا قاری مجتهد وآقا غفار مجتهد مرندی و میرزا باقرآقا مجتهد یادگرفت و سپس در سال ۱۲۷۳ ه‍.ق به نجف اشرف مهاجرت کرد. در آن زمان، ریاست عامه و مرجعیت تامه با علامه شیخ مرتضی انصاری بود.
فاضل شربیانی و شیخ محمدحسن مامقانی از برجسته ترین شاگردان سید حسین کوه کمری هستند. فاضل شربیانی بعد از مرگ استادش سید حسین کوه کمره ای به کلاس های علامه خوانساری رفت و بعد از مرگ علامه خوانساری در بحث و تدریس مستقل شد.