رکود بزرگ یا ایستایی بزرگ به رکود گسترده اقتصادی جهان، یک دهه پیش از شروع جنگ جهانی دوم گفته می شود. شروع بحران بزرگ در دنیا با نوسان، اما در اغلب کشورهای جهان از سال ۱۹۲۹ بوده و پایان آن اواخر دهه ۱۹۳۰ یا اوایل ۱۹۴۰ بوده است. بحران بزرگ را می توان عمیق ترین، طولانی ترین و گسترده ترین بحران اقتصادی قرن بیستم دانست. در قرن ۲۱ از بحران بزرگ، عموماً به عنوانی مثالی برای اقتصاد جهان که تا چه اندازه می تواند تنزل داشته باشد، استفاده می شود. این دوران در ایالات متحده آمریکا با کاهش ارزش سهام در تاریخ ۴ سپتامبر ۱۹۲۹ شروع گردید، در تاریخ ۲۹ اکتبر ۱۹۲۹ که سه شنبه سیاه نام گرفت، بورس آمریکا سقوط کرد و خبر آن در جهان پیچید. از آن پس طولی نکشید که جریان رکود اقتصادی در تمام کشورهای جهان به سرعت گسترش یافت.
وبگاه خبری ویستا - رکود بزرگ - تاریخ بازدید دی ماه ۱۳۹۲.
صارم، مهدی، بحران های مالی در جهان و دلایل و نتایج وقوع آن، تازه های اقتصاد، پاییز ۱۳۸۹، شماره ۱۲۹، صص. ۱۰۹ تا ۱۱۵.
در سال ۱۹۳۳ در آمریکا، نرخ بیکاری به حدود ۲۵ درصد افزایش یافت. صدها هزار نفر از بیکاران با استفاده از قطار به شهرها و ایالت های دیگر برای یافتن کار سفر می کردند. در کالیفرنیا که بسیاری از بیکاران برای پیدا کردن شغل به این ایالت سفر می کردند، برای مدتی ورود شهروندان دیگر مناطق آمریکا توسط مسوولان ایالتی با محدودیت روبرو شده بود.
یکی از دلایل بحران بزرگ اقتصادی در آمریکا عملکرد فدرال رزرو یا بانک مرکزی آمریکا عنوان شده است. اقتصاددانان امروزه می گویند فدرال ریزرو سیاست انقباضی را در سال ۱۹۲۹، درست زمانی که اقتصاد آمریکا وارد رکود می شد اتخاذ کرد. فدرال ریزرو آن زمان قصد مبارزه با نرخ تورم را داشت. اما به عقیدهٔ گروهی از اقتصاددانان نظیر میلتون فریدمن سیاست انقباضی فدرال ریزرو برای کاهش نقدینگی، باعث عمیق تر شدن بحران بزرگ اقتصادی در آمریکا شد.
جان مینارد کینز اقتصاددان مطرح بریتانیایی در آن زمان پیشنهاد کرد که دولت ها باید برای رهایی از بحران بزرگ، مخارج خود را افزایش دهند. کینز ریشه بحران اقتصادی را نبود تقاضای کافی از سوی مصرف کنندگان می دانست. او گفت در بحران اقتصادی تنها دولت امکان افزایش تقاضا برای کالا و خدمات را دارد، چرا که هنگام وضعیت بد اقتصادی مردم به دلیل خویی که پیدا می کنند، کمتر پول خرج می کنند و این باعث کاهش تقاضا، و به دنبال آن کاهش مصرف، و افزایش بیکاری و کاهش تولید ملی می شود.
وبگاه خبری ویستا - رکود بزرگ - تاریخ بازدید دی ماه ۱۳۹۲.
صارم، مهدی، بحران های مالی در جهان و دلایل و نتایج وقوع آن، تازه های اقتصاد، پاییز ۱۳۸۹، شماره ۱۲۹، صص. ۱۰۹ تا ۱۱۵.
در سال ۱۹۳۳ در آمریکا، نرخ بیکاری به حدود ۲۵ درصد افزایش یافت. صدها هزار نفر از بیکاران با استفاده از قطار به شهرها و ایالت های دیگر برای یافتن کار سفر می کردند. در کالیفرنیا که بسیاری از بیکاران برای پیدا کردن شغل به این ایالت سفر می کردند، برای مدتی ورود شهروندان دیگر مناطق آمریکا توسط مسوولان ایالتی با محدودیت روبرو شده بود.
یکی از دلایل بحران بزرگ اقتصادی در آمریکا عملکرد فدرال رزرو یا بانک مرکزی آمریکا عنوان شده است. اقتصاددانان امروزه می گویند فدرال ریزرو سیاست انقباضی را در سال ۱۹۲۹، درست زمانی که اقتصاد آمریکا وارد رکود می شد اتخاذ کرد. فدرال ریزرو آن زمان قصد مبارزه با نرخ تورم را داشت. اما به عقیدهٔ گروهی از اقتصاددانان نظیر میلتون فریدمن سیاست انقباضی فدرال ریزرو برای کاهش نقدینگی، باعث عمیق تر شدن بحران بزرگ اقتصادی در آمریکا شد.
جان مینارد کینز اقتصاددان مطرح بریتانیایی در آن زمان پیشنهاد کرد که دولت ها باید برای رهایی از بحران بزرگ، مخارج خود را افزایش دهند. کینز ریشه بحران اقتصادی را نبود تقاضای کافی از سوی مصرف کنندگان می دانست. او گفت در بحران اقتصادی تنها دولت امکان افزایش تقاضا برای کالا و خدمات را دارد، چرا که هنگام وضعیت بد اقتصادی مردم به دلیل خویی که پیدا می کنند، کمتر پول خرج می کنند و این باعث کاهش تقاضا، و به دنبال آن کاهش مصرف، و افزایش بیکاری و کاهش تولید ملی می شود.
wiki: زندگینامه ای و کمدی-درام به کارگردانی و نویسندگی آدام مک کی است که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد. این فیلم بر اساس کتابی به همین نام نوشتهٔ مایکل لوئیس روزنامه نگار آمریکایی، دربارهٔ بحران مالی ۲۰۰۸-۲۰۰۷ است که بالا رفتن نرخ بازار مسکن و حباب اقتصادی را به ارمغان آورد. در این فیلم بازیگرانی همچون کریستین بیل، استیو کارل، رایان گاسلینگ و برد پیت ایفای نقش می کنند. رکود بزرگ توسط استودیو پارامونت پیکچرز ابتدا در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۵ به صورت اکران محدود به نمایش درآمد و سپس در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۵ در سراسر جهان اکران شد. فیلم نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب ۲۰۱۶ در چهار رشته شد، اما جایزه ای کسب نکرد، همچنین نامزد دریافت جایزه اسکار در چهار رشته از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شد که در نهایت موفق شد جایزه اسکار بهترین فیلم نامه اقتباسی را به دست آورد.
دده گاردنر
جرمی کلاینر
آرنان میلشان
برد پیت
رکود بزرگ نگاهی کمدی به بحران مالی ۲۰۰۸-۲۰۰۷ در آمریکا دارد و داستان معامله گرانی به نام «شورت» را بیان می کند که تنها در دوره کوتاه، موقع بالا رفتن بهای سهام و اوراق قرضه سرمایه گذاری می کنند. این گروه منفور معامله گران دراز مدت هستند که بازار را تا بالاترین حد آن سوق می دهند. عملکرد دو گروه از معامله گران در ترقی انفجاری بازار مسکن آمریکا در سال ۲۰۰۰ تأثیر زیادی داشت. این فیلم با زاویه دید متفاوت به عملکرد معامله گران و مدیران مالی، ناتوانی وال استریت با وام ها و بهره های بانکی سرسام آوری را تصویر می کند که آمریکا را به سوی بحران اقتصادی لغزاند.
فیلم اقتباسی از کتاب پرفروش مایکل لوئیس روزنامه نگار مالی آمریکایی است. آدام مک کی کارگردان با اشاره به علاقه اش به فیلم نامه می گوید: «شاید برای بعضی ها عجیب بود و برایشان سؤال شده بود در حالیکه پروژه های بزرگتری وجود داشت چرا من روی این پروژه کار می کنم. ولی من به این موضوعات علاقه داشتم. نکته مهم این بود که وقتی سناریو را بازی بازیگران از جمله کریستین بیل، برد پیت و بقیه فرستادم تقریباً همه شان خیلی زود جواب مثبت دادند. اینجا بود که پروژه سرعت بیشتری گرفت.»
رایان گاسلینگ می گوید: «بهترین بخش فیلم این است که کارگردان می خواهد چهره واقعی وال استریت را نشان بدهد. همیشه وال استریت به صورت جذاب و بی عیب تصویر شده و آدام مک کی، کارگردان آن تصویر را در هم شکسته است.» کریستین بیل نیز با اشاره به توانایی کارگردان می گوید: «به نظر من کار آدام مک کی فوق العاده بود. او توانست افسانه ای را بشکند که کسانی مثل ما آن را نمی فهمیدند. اما وقتی داستان در قالب انسان ها می رود و همه آن ظواهر و ادعاهایی که وال استریت با تعمد برای گمراه کردن مردم استفاده می کند کنار می رود، آنوقت کنه ماجرا برای ما روشن می شود.»
دده گاردنر
جرمی کلاینر
آرنان میلشان
برد پیت
رکود بزرگ نگاهی کمدی به بحران مالی ۲۰۰۸-۲۰۰۷ در آمریکا دارد و داستان معامله گرانی به نام «شورت» را بیان می کند که تنها در دوره کوتاه، موقع بالا رفتن بهای سهام و اوراق قرضه سرمایه گذاری می کنند. این گروه منفور معامله گران دراز مدت هستند که بازار را تا بالاترین حد آن سوق می دهند. عملکرد دو گروه از معامله گران در ترقی انفجاری بازار مسکن آمریکا در سال ۲۰۰۰ تأثیر زیادی داشت. این فیلم با زاویه دید متفاوت به عملکرد معامله گران و مدیران مالی، ناتوانی وال استریت با وام ها و بهره های بانکی سرسام آوری را تصویر می کند که آمریکا را به سوی بحران اقتصادی لغزاند.
فیلم اقتباسی از کتاب پرفروش مایکل لوئیس روزنامه نگار مالی آمریکایی است. آدام مک کی کارگردان با اشاره به علاقه اش به فیلم نامه می گوید: «شاید برای بعضی ها عجیب بود و برایشان سؤال شده بود در حالیکه پروژه های بزرگتری وجود داشت چرا من روی این پروژه کار می کنم. ولی من به این موضوعات علاقه داشتم. نکته مهم این بود که وقتی سناریو را بازی بازیگران از جمله کریستین بیل، برد پیت و بقیه فرستادم تقریباً همه شان خیلی زود جواب مثبت دادند. اینجا بود که پروژه سرعت بیشتری گرفت.»
رایان گاسلینگ می گوید: «بهترین بخش فیلم این است که کارگردان می خواهد چهره واقعی وال استریت را نشان بدهد. همیشه وال استریت به صورت جذاب و بی عیب تصویر شده و آدام مک کی، کارگردان آن تصویر را در هم شکسته است.» کریستین بیل نیز با اشاره به توانایی کارگردان می گوید: «به نظر من کار آدام مک کی فوق العاده بود. او توانست افسانه ای را بشکند که کسانی مثل ما آن را نمی فهمیدند. اما وقتی داستان در قالب انسان ها می رود و همه آن ظواهر و ادعاهایی که وال استریت با تعمد برای گمراه کردن مردم استفاده می کند کنار می رود، آنوقت کنه ماجرا برای ما روشن می شود.»
wiki: رکود بزرگ (فیلم)