خوانندگی یا آوازخوانی یا آوازه خوانی عمل تولید اصوات موسیقایی با استفاده از صدای انسان است. تفاوت آن با سخن گفتن معمولی در ریتم و تونالیته آن است. کسی که آواز می خواند را آوازه خوان، خواننده یا وُکالیست می نامند. آوازه خوانان گونه ای از موسیقی را اجرا می کنند که آواز نامیده می شود و ممکن است با همراهی یا بدون همراهی ساز باشد. عمل آوازه خوانی معمولاً توسط گروهی از موسیقی دانان مانند گروه کری با صداهایی در محدوده های متفاوت، یا در کنار مجموعه ای از نوازندگان نظیر یک گروه راک یا گروه باروک انجام می شود. از بسیاری جهات آواز انسانی را می توان شکلی از سخن گفتن دانست. تقریباً هر کس که حرف می زند آواز هم می تواند بخواند. آوازه خوانی ممکن است رسمی یا غیر رسمی باشد، از پیش معلوم باشد یا بداهه پردازی شود. آواز خواندن ممکن است برای لذت، آسایش، آیین، آموزش یا برای منافع مادی انجام شود. مهارت در آواز خواندن تنها با صرف زمان، آموزش، کار و تمرین منظم ممکن می شود. آوازه خوانان حرفه ای اغلب در یک ژانر موسیقایی به خصوص فعالیت می کنند، مثلاً موسیقی کلاسیک یا راک و زیر نظر معلمان و مربیانِ آواز آموزش می بینند. موسیقی گروه کر اپرا
خوانندگی/آوازخوانی عمل تولید اصوات موسیقایی با استفاده از صدای انسان است. • نشانه شناسی:آواز نماد گفتاری است که قدرت خلاقه را به مخلوق پیوند می دهد تا به حدی که اتکای خود را به خالق بازمی شناسد و آن را با شعف، ستایش و یا استغاثه نشان می دهد. آواز همانا دم پروردگاری است که به دم مخلوق پاسخ می گوید. » -> ژان شوالیه