کلمه جو
صفحه اصلی

رضا کیانیان

دانشنامه عمومی

رضا کیانیان (زاده ۲۹ خرداد ۱۳۳۰، تهران) بازیگر سینما و تئاتر و تلویزیون، نویسنده و عکاس ایرانی است.
مسخره باز (همایون غنی زاده، ۱۳۹۷)
ترومای سرخ (اسماعیل میهن دوست، ۱۳۹۵)
سایه (مسعود نوابی، ۱۳۹۴)
بارکد (مصطفی کیایی، ۱۳۹۴)
کفشهایم کو؟ (کیومرث پوراحمد، ۱۳۹۴)
وقتی برگشتم... (وحید موسائیان،۱۳۹۴)
خبر خاصی نیست (مصطفی شایسته، ۱۳۹۳)
دلم می خواد (بهمن فرمان آرا، ۱۳۹۳)
پنج تا پنج (تارا اوتادی، ۱۳۹۲)
هیچ کجا هیچ کس (ابراهیم شیبانی، ۱۳۹۱)
میگرن (مانلی شجاعی فرد، ۱۳۹۰)
آزمایشگاه (حمید امجد، ۱۳۹۰)
گزارش یک جشن (ابراهیم حاتمی کیا، ۱۳۸۹)
راه آبی ابریشم (محمد بزرگ نیا، ۱۳۸۹)
یک حبه قند (رضا میرکریمی، ۱۳۸۸)
نیش زنبور (حمیدرضا صلاحمند، ۱۳۸۸)
صداها (فرزاد مؤتمن، ۱۳۸۷)
قطعه ۸۸ (رحمان حقیقی، ۱۳۸۷)
هفت و پنج دقیقه (محمدمهدی عسگرپور، ۱۳۸۷)
خاک آشنا (بهمن فرمان آرا، ۱۳۸۶)
صد سال به این سال ها (سامان مقدم، ۱۳۸۶)
همیشه پای یک زن در میان است (کمال تبریزی، ۱۳۸۶)
پاداش سکوت (مازیار میری) (۱۳۸۵)
سه زن (منیژه حکمت، ۱۳۸۵)
اسب (بابک محمدی، ۱۳۸۴)
باغ فردوس، پنج بعدازظهر (سیامک شایقی، ۱۳۸۴)
زاگرس (محمدعلی نجفی، ۱۳۸۴)
کارگران مشغول کارند (مانی حقیقی، ۱۳۸۴)
یک بوس کوچولو (بهمن فرمان آرا، ۱۳۸۳)
ماهی ها عاشق می شوند (علی رفیعی، ۱۳۸۳)
یک تکه نان (کمال تبریزی، ۱۳۸۳)
قدمگاه (محمدمهدی عسگرپور، ۱۳۸۲)
رأی باز (مهدی نوربخش، ۱۳۸۱)
فرش باد (کمال تبریزی، ۱۳۸۱)
گاهی به آسمان نگاه کن (کمال تبریزی، ۱۳۸۱)
خانه ای روی آب (بهمن فرمان آرا، ۱۳۸۰)
عروس رومشکان (ناصر غلامرضایی، ۱۳۸۰)
عیسی می آید (علی ژکان، ۱۳۸۰)
چتری برای دو نفر (احمد امینی، ۱۳۷۹)
سگ کشی (بهرام بیضایی، ۱۳۷۹)
بوی کافور، عطر یاس (بهمن فرمان آرا، ۱۳۷۸)
روبان قرمز (ابراهیم حاتمی کیا، ۱۳۷۷)
آژانس شیشه ای (ابراهیم حاتمی کیا، ۱۳۷۶)
سینما سینماست (سیدضیاءالدین دری، ۱۳۷۵)
سلطان (مسعود کیمیایی، ۱۳۷۵)
مادرم گیسو (سیامک شایقی، ۱۳۷۴)
درد مشترک (یاسمین ملک نصر، ۱۳۷۳)
کیمیا (احمدرضا درویش، ۱۳۷۳)
مرد ناتمام (محرم زینال زاده، ۱۳۷۱)
ایلیا، نقاش جوان (ابوالحسن داوودی، ۱۳۷۰)
پاتال و آرزوهای کوچک (مسعود کرامتی، ۱۳۶۸)
تمام وسوسه های زمین (حمید سمندریان، ۱۳۶۸)
رضا کیانیان در سال ۱۳۳۰ در محله میدان خراسان تهران به دنیا آمد. به گفته خودش، پدرش معروف به حسین تهرانی، باستانی کار قدیمی تهران و همدوره هفت کچلون و حسین رمضون یخی بود. رضا دومین فرزند خانواده و دارای ۴ برادر و دو خواهر می باشد. او در ۱ سالگی به همراه خانواده به مشهد نقل مکان کرد. در مشهد علاوه بر گذراندن دوران تحصیلات ابتدایی و دبیرستان، در حوزه علمیه مشهد به تحصیل دروس فقهی و اسلامی نیز پرداخت. اولین استاد بازیگری او برادرش داوود بود که در سال ۱۳۴۵ وی را در نمایشنامه از پانیفتاده ها به قلم غلامحسین ساعدی کارگردانی کرد. رضا به مدت سه سال در گروه تئاتر برادرش داوود فعالیت داشت. وی در سال ۱۳۵۵ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته تئاتر فارغ التحصیل شد.رضا کیانیان در اواخر حکومت پهلوی به عنوان یک توده ای علیه محمد رضا شاه فعالیت داشت .همسر او هایده قراچه داغی، خواهرزادهٔ سهراب سپهری است.
کیانیان فعالیت در سینما را از سال ۱۳۶۸ با حضور در فیلم تمام وسوسه های زمین ساخته حمید سمندریان آغاز کرد. کیمیا ساخته احمدرضا درویش نخستین کار قابل توجه او بود.آژانس شیشه ای نقطه اوج او در سینما بود، وی در شانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم آژانس شیشه ای جایزه بهترین بازیگر نقش دوم را گرفت و در سیزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم کیمیا کاندیدای دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد نقش دوم بود. فیلم های سگ کشی، سینما سینماست، گاهی به آسمان نگاه کن، ماهی ها عاشق می شوند، یک حبه قند، فرش باد، یک تکه نان، روبان قرمز و کفشهایم کو؟ از کارهای شاخص او به شمار می رود و کیانیان در این آثار بازی های متفاوت و فوق العاده ای را به نمایش گذاشت.او برای بازی ماندگارش در فیلم خانه ای روی آب نیز سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را از بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر بدست آورد.معروف ترین نقش تلویزیونی رضا کیانیان نقش جمشید در سریال شلیک نهایی به کارگردانی محسن شاه محمدی می باشد. شهرت و محبوبیت کیانیان در نقش جمشید چنان بود که مدل مو و لباس های جمشید در میان جوانان و به نام مدل جمشیدی رایج شد. به طور یقین بحث برانگیزترین و جنجالی ترین نقش تلویزیونی وی در سریال های، کیف انگلیسی در نقش یک روحانی مسن و در دوران سرکشی در نقش یک قاضی می باشد. برجسته ترین کار کیانیان در تلویزیون بازی وی در سریال مختارنامه در نقش عبدالله بن زبیر، خلیفه بزرگ زبیری در مکه است که علاوه بر آن که متفاوت ترین نقش هنری وی محسوب می شود، اولین کار تاریخی کیانیان در نقش یک شخصیت خاکستری است. وی یکی از بازیگران ثابت مجموعه تلویزیونی وکلای جوان نیز بوده است.قلب یخی، شاهگوش و شهرزاد نیز آثار او در بخش نمایش خانگی به حساب می آید. در سال ۲۰۱۴ از وی برای ایفای نقش در سریال میهن دعوت شد، اما کیانیان این پیشنهاد را رد کرد، وی در اینباره گفت: هرگز دوست ندارم در اثری بازی کنم که به ملتم توهین کنند.نمایش های آنتیگونه، خرده بورژوا، چهره های سیمون ماشا، ازدواج آقای می سی سی پی و یادگار سال های شن از جمله کارهایی است که کیانیان از سال ۱۳۴۵ به بعد در عرصه تئاتر در آن ها بازی کرده است. او در فروردین ۱۳۸۹ با بازی در نمایش پروفسور بوبوس به کارگردانی آتیلا پسیانی بعد از ۶ سال دوری از تئاتر دوباره به تئاتر بازگشت.کیانیان علاوه بر فعالیت های هنری و بازیگری، به فعالیت های دیگری نیز مشغول است.
مازیار میری

نقل قول ها

رضا کیانیان بازیگر ایرانی.
• «هزار جور می توان آدم کشت.» -> همشهری جوان، ۱۴ خرداد
• «شهرت، تنهایی را می دزدد. همه جا با تو هستند. زیر ذره بین هستی. فقط در خانه می شود تنها بود. اگر تلفن های علاقه مندان بگذارند! در خانه هم همیشه باید پرده ها کشیده باشد. همسایه های علاقه مند هم زیاد است. من هم مثل هر آدم دیگری تنهایی می خواهم. من هم به تنهایی نیاز دارم. بازیگری در هر شکلش تنهایی ندارد. بازیگر، پشت صحنه و روی صحنه همیشه با عده ای دم خور است. تنها نیست... من در خیلی قلب ها خانه ای دارم. هیچ وقت آواره نمی شوم. بی سرپناه نمی مانم. این همه قلب، این همه خون، این همه تپش. این همه عشق، این همه تنهایی واین همه مردم. این مردم نازنین.»از -> این مردمِ نازنین
• «وقتی یک هنرمند کار موفقی می کند به نظرم به خودِ کارش بیشتر اهمیت می دهد تا اینکه چه جایگاهی پیدا می کند. چون جایگاه خودش به وحجود می آید.» -> دوهفته نامه موفقیت، شماره ۲۰۲، آذر ۸۹، ص ۱۵
• «هرکسی حرفی برای گفتن دارد ، زنده است.» -> دوهفته نامه موفقیت، شماره ۲۰۲، آذر ۸۹، ص ۱۵


کلمات دیگر: