رومن رولان

رومن رولان (به فرانسوی: Romain Rolland)‏ (۲۶ ژانویه ۱۸۶۶ - ۳۰ دسامبر ۱۹۴۴) نویسندهٔ فرانسوی بود.
نشان لژیون دونور (بالاترین مدال افتخار فرانسه)، ۱۹۱۰.
جایزهٔ بزرگ آکادمی فرانسه، ۱۹۱۳.
جایزه نوبل ادبیات برای رمان جان شیفته، ۱۹۱۵.
مدال گوته، ۱۹۳۳. این جایزه را از دولت نازی نپذیرفت.
رومن رولان در سال ۱۸۶۶ در شهر کلامسی، در ایالت بورگونی، در خانوادهٔ بورژوایی مرفهی به دنیا آمد.
در چهارده سالگی به همراه خانواده اش برای تحصیل راهی پاریس شد. در نوجوانی با افکار باروخ اسپینوزا آشنا شد و لئو تولستوی را کشف کرد. در ۱۸۸۹ در رشتهٔ تاریخ ادامه تحصیل داد و در ۱۸۹۵ به رم رفت و در رشتهٔ هنر مدرک دکترا گرفت. رسالهٔ دکتریِ او دربارهٔ تاریخ اپرای اروپا پیش از ژان باتیست لولی و آلساندرو اسکارلتی است.
پس از اخذ دکترا، سه سال در «مدرسهٔ عالی» به تدریس تاریخ هنر اشتغال داشت و از آن پس دوره ای کوتاه در دانشگاه سوربن تاریخ موسیقی تدریس کرد و سپس در ۱۹۱۲ به نوشتن روی آورد و طی هشت سال، تا ۱۹۰۴، رمان ۱۰جلدی ژان کریستف را به رشتهٔ تحریر درآورد.

رومن رولان(به فرانسوی: Romain Rolland)، با نام واقعی ال. سن ژوست، نویسنده فرانسوی. زادروز: (۲۹ ژانویه ۱۸۶۶ - ۳۰ دسامبر ۱۹۴۴)
• « هم بیش از ژرمن دوست نداشت که به این سوراخ سنبه های روح سر بکشد؛ ولی … از این پستوی دکان که رهگذران از آن بی خبر بودند، بوی خوش اسرارآمیزی می شنید، همراه با وزوز زنبوران عسل که تنها به گوش او می رسید.»جان شیفته، ج۲، ص۲۱۸ -> آنت
• «بدین سان، زندگی او در دو سطح موازی پیش می رود؛ و دیگران جز زندگی رویی او را نمی شناسند. در آن زندگی دیگر، آنت همیشه تنها می ماند.» -> جان شیفته
• «قهرمان اصلی جان شیفته، به گروه پیشتاز آن نسل زنان تعلق دارد که در فرانسه ناگزیر گشت به دشواری، با پنجه درافکندن با پیشداوری ها و کارشکنیِ همراهان مرد خویش، راه خود را به سوی یک زندگی مستقل باز کند.». -> آنت ریوی یر
• «عشق در سینه آن کسی است که دوست دارد، نه آن کسی که دوستش دارند. همه چیز پاکان پاک است. همه چیز مردم نیرومند و تندرست پاک است. عشق، همان گونه که برخی پرندگان را به زیباترین رنگها می آراید، از جان درستکاران هم آنچه را که در ایشان شریف تر است بر می رویاند.»• «هر نژادی، هر هنری، ریاکاری خاصی دارد. خوراک این جهان اندکی حقیقت است و بسیاری دروغ. روح آدمی ناتوان است و تاب حقیقت ندارد؛ دین او، اخلاق او، سیاست او، شاعران و هنرمندان او باید آن را در لفافه ای از دروغ بپوشانند و پیش او بگذارند. این دروغ ها با روح هر نژادی سازگاری دارد، و در هر یک متفاوت است؛ و همان است که سبب می شود ملت ها اینقدر به دشواری یکدیگر را بفهمند و این قدر به آسانی همدیگر را تحقیر کنند. حقیقت نزد همه یکی است؛ ولی هر ملتی دروغهای خاص خود را دارد که بدان نام ایده آلیسم می نهد. هر کس از هنگام زادن تا مرگ آن را با هوا نفس می کشد، و این دیگر برایش یکی از شرایط زندگی شده است؛ تنها چند نابغه می توانند از پس بحران های شیرمردانه، بحرانهایی که در طی آن خود را در جهان آزاد اندیشهٔ خویش تنها می بینند، از چنگ آن رهایی یابند.»• «هیچ رنجی بالاتر از رنج کودکی نیست که برای اولین بار طعم ستم و سنگدلی را چشیده باشد.»• «اگر هنر و حقیقت نمی توانند با هم زنده بمانند، بگذار هنر بمیرد.»• «ما بسیار تواناتر از آنیم که می پنداریم. لحظه هایی هست که در آنها تنها با دست نزدن به هیچ ابتکاری و انجام ندادن هیچ کاری، می توانیم بیاموزیم، زیرا در این زمانهای خاموشی بخش نهان هستی ما به کار افتاده و پویا می گردد.»• «پس از ازدواج، دیگر عشق نیست؛ تنها زندگی است.»• رومن رولان. . ترجمهٔ م. ا. به آذین. چاپ پنجم، تهران: ابوریحان، ۱۳۶۱. -> جان شیفته
• رومن رولان. . ترجمهٔ م.ا. به آذین. چاپ دوم، تهران: نیل، ۱۳۵۶. -> ژان کریستف