( اسم ) سخن طعن آمیز حرف گوشه دار تعریض .
گوشه کنایه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گوشه کنایه. [ ش َ / ش ِ ک ِ ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه. تعریض. حرفهای گوشه دار. سخنان طعن آمیز.
- گوشه کنایه زدن ؛ کنایه زدن. با اشاره گفتن. به طعن گفتن.
- گوشه کنایه زدن ؛ کنایه زدن. با اشاره گفتن. به طعن گفتن.
کلمات دیگر: