ماخوذ از کفو هم شانی . هم رتبگی
کفویت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کفویت. [ ک ُ وی ی َ ] ( ع مص جعلی ، اِمص ) مأخوذ از کفو عربی ، هم شأنی. هم رتبگی. ( یادداشت مؤلف ) :
مادر شهزاده گفت از نقص عقل
شرط کفویت بود در عقل و نقل.
مادر شهزاده گفت از نقص عقل
شرط کفویت بود در عقل و نقل.
مولوی.
کلمات دیگر: