توشه دانی
مجبوبه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( مجبوبة ) مجبوبة. [ م َ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) توشه دانی که بعض آن رابا بعض دوخته باشند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
مجبوبة. [ م َ ب َ ] (ع ص ، اِ) توشه دانی که بعض آن رابا بعض دوخته باشند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: