آنکه زبان او گیرد و بعض حروف را نتواند از مخرج خود ادا کند .
لال و پتی
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(لُ پَ)(ص مر.)آن که زبان او گیرد و بعضی حروف رانتواند از مخرج خود ادا کند.
لغت نامه دهخدا
لال و پتی. [ ل ُ پ َ ] ( ترکیب عطفی ، ص مرکب ) رجوع به لال پتی و رجوع به لال و هم به پتی شود.
کلمات دیگر: