مجدالدین اسماعیل بن یحیی

قاضی مجدالدین اسماعیل بن یحیی یکی از قضات، فقیهان و عالمان بنام قرن هشتم هجری بود. پدرش رکن الدین یحیی نیز از قضات و علمای مشهور بود و از ممدوحین شیخ اجل سعدی به شمار می رفت. مجدالدین در حدود سال ۶۷۰ هجری قمری در شیراز پا به عرصهٔ حیات گذاشت و پس از کسب معارف اسلامی به پایه ای رسید که به زودی شهرتش عالمگیر شد. مجدالدین سخت مورد عز واحترام شاه شیخ ابواسحاق اینجو بود. ابن بطوطه سیاح معروف در سفرنامهٔ خود دو بار از او یاد می کند. قاضی مجدالدین شعر عربی را نیکو می سرود و صاحب دیوانی نیز بود.آثار : شرح المختصر فی الاصول لابن الحاجب، کتاب الفقه الکبیر، کتاب الزبده فی التصوف، کتاب الرکنیه.