hypautochtony

[زمین شناسی] نیم برجایی (الف) تجمع بقایای گیاهان در محلی که دیگر در آن رشد نمی کنند ولی در حواشی محل رشد اولیه آن ها است، مانند یک باتلاق توربی، مقایسه شود با: euautochthony (ب) واژه ای که برخی مواقع به عنوان مترادفی برای allochthony به کار می رود.