porcelain

چینی ، سرامیکی

وقتی برای رنگ پوست به کار میره به منظور سفیدترین هست و همچنین پوست هایی که ( فارغ از رنگی که دارن ) صاف و بدون عیب باشن.
With regards to the first definition of porcelain skin, a person can have porcelain skin if it has no flaws and is smooth and even - toned, regardless of whether they have fair, tanned, or dark skin. In terms of complexion, porcelain skin is the whitest type of skin.

porcelain ( هنرهای تجسمی )
واژه مصوب: چینی
تعریف: لعابینه‏ای که در حرارت بالا پخته می‏شود و به دلیل ظرافت لعاب‏کاری شفافیت پوسته‏های صدفی را پیدا می‏کند

چینی ( اشاره به خانواده ظروف چینی
🎆
noun
[noncount] : a hard, white substance that is very delicate and that is made by baking clay
◀️The bowl is made of/from porcelain.
◀️a porcelain bowl/doll

🎆
noun
🔴a white vitrified translucent ceramic; china.
◀️"a porcelain bowl"

🔴an article made of porcelain.
plural noun: porcelains
◀️"the paintings, porcelains, and prints that go on the block"

🔴porcelain articles collectively.
◀️"a collection of Chinese porcelain"


🎆 Wikipedia
Porcelain ( /ˈpɔːrsəlɪn/ ) is a ceramic material made by heating substances, generally including a material like kaolin, in a kiln to temperatures between 1, 200 and 1, 400 �C ( 2, 200 and 2, 600 �F ) . . . . Though definitions vary, porcelain can be divided into three main categories: hard - paste, soft - paste and bone china.

پرسلان یا بارْفَتَن طبق تعریف انجمن آزمون و مواد آمریکا به فراورده های سرامیکی شیشه ای و سفید اعم از لعابدار و بدون لعاب که برای مصارف فنی بکار می رود، گفته می شود. معمولا جذب اب قطعات پرسلانی نزدیک به صفر میباشد. ماده چینی سابقه طولانی تری نسبت به پرسلان دارد و اولین نمونه آن در طول سلسله تانگ بین سال های ۶۱۱ تا ۹۰۷ قبل از میلاد ساخته شد. اما پرسلان ساخته ای مدرن تر بوده و در طول سلسله یوان بین سال های ۱۲۷۹ تا ۱۳۶۸ ساخته شد. چینی ها در ابتدا ماده چینی را از کائولن ( خاک رس چینی ) و پگماتیت، نوعی گرانیت دانه درشت، می ساختند و آن ر به کشورهای اروپایی صادر می کنند. اروپایی ها که خود سفالگران ماهری بودند بارها تلاش کردند که چینی را بازسازی کنند و آن را از انحصار کشور چین خارج کنند اما نمی توانستند به این هنر دست یابند. به دلیل زیبایی خاص و همچنین قیمت بالای چینی، در سال ۱۷۰۷ دو دانشمند آلمانی به نام های Ehrenfried Walter von Tschimhaus و Johann Friedrich Bottger موفق شدند که با ترکیب خاک رس با فلدسپات زمینی به ترکیبی همانند چینی دست یابند که کیفیت بسیار خوبی داشت و درعین حال وزن کمتری از چینی داشت.

در سالیان بعد، انگلیسی ها با استفاده از خاکستر از استخوان های گاو به خاک رس، فلدسپات و کوارتز به یک ترکیب جدید دست یافتند که از چینی بسیار محکم تر بود و به چینی استخوانی معروف شد. اگرچه این نوع پرسلان در دمای کمتری نسبت به پرسلان واقعی تولید می شد، اما خاکستر استخوان باعث می شد که ساختار آن به صورت شفاف باقی بماند. امروزه انواع مختلفی از پرسلان در سرتاسر دنیا تولید می شود که پرسلان استخوانی به دلیل شفافیت خاص خود محبوبیت بالایی دارد و بیشترین استفاده را در کشورهای ایالات متحده و بریتانیا دارد.

اروپایی ها در طول قرن 17 سرامیک های زیادی تولید کردند. ایتالیایی ها ” چینی تورین ” را ابداع کردند. انگلیسی ها در شهر چلسی این کار را ادامه دادند و اسپانیایی ها در شهرهای جنوبی شروع به کپی برداری کردن. طولی نکشید که کل اروپا شروع به ساخت چینی هایی مشابه پرسلان قلمرو امپراتوری چین کرد. با این وجود هنوز میدان تعریف پرسلان گسترده بود و نمی شد آن را به یک ماده خاص و شیوه مشخص تولید مرتبط دانست. از طرف دیگر این محصول مانند تمام محصولات چینی کاربردی کاملا تزیینی و برای ساخت ظروف چینی داشت. اما پرسلان اولیه ساخت مناطق مرکزی اروپا نفوذپذیری بسیار کمی داشت و خاصیت ارتجاعی آن بالا بود. مقاومت، سختی، سفیدی، شفافیت و مقاومت بالا در برابر حمله شیمیایی و شوک حرارتی آن را با چینی های دیگر کاملا متفاوت می کرد.

برای وقتی بکار میره ک مثلا طرف رنگش پرده. .
مثل.
porcelain cheeks. .